نفرین ها مانند طلسم های مرگ بیان باورهای عامیانه و افسانه های کلامی هستند. علاوه بر این، تعریف جاناتان روپر از جذابیت ها برای همتایان منفی آنها نیز کارساز است. آنها جملات سنتی الگوبرداری شده ای هستند که در زمینه های خاص اجرا می شوند. گاهی اوقات با ژست ها و لوازم جانبی همراه می شوند . و قدرت ایجاد تغییراتی در سلامت، ثروت، ایمنی و وضعیت عاطفی یک فرد یا گروه به آنها نسبت داده می شود. با وجود این شباهتها، میتوانیم کمی دقیقتر به نفرینها نگاه کنیم.
آتالی آندربرگ چندین نقوش نفرین را در فرهنگ عامه و ادبیات شناسایی و مورد بحث قرار می دهد، از جمله:
نفرین هایی که منجر به ایجاد افراد رانده شده مانند قابیل، دریانورد باستانی، و سویبنه، پادشاه بت پرست پادشاهی باستانی پیکتی، دال آریاده می شود.
مسابقات نفرین که مستلزم شاهکارهای مهارت کلامی است، مانند مسابقات باستانی پرواز آلمانی و مسابقات نفرین ایرلندی که در روزهای اولیه مسیحیت رایج بود .
مذمت هایی که توسط مردان یا زنان مقدسی مانند سنت رونان، که سویبنه را به دلیل ممانعت از تلاش هایش برای ایجاد کلیسا در دال آریاده، با جنون نفرین کرد.
نفرینهای تشریفاتی که توسط شاعرانی در ایرلند باستان ارائه می شود، که اعتقاد بر این بود که کلمات آنها منحصر به فرد قدرتمند است .
بدبختیها به گروهبندیهایی تقسیم میشوند که قصد دارند آسیب فیزیکی، بدشانسی، بدبختی برای فرزندان گیرنده یا مرگ ایجاد کنند .
آندربرگ همچنین می نویسد که “به طور کلی، شکلی از جادوی دلسوزانه زیربنای بسیاری از آیین های مرتبط با نفرین است. جادوی تقلیدی مطابق با اصل “مثل مانند تولید می کند” عمل می کند – عروسک وودو نمونه خوبی است.
چند نفرین کارپات
به ذهنم می رسد که دو خبرنامه در مورد افسانه های کلامی نوشته ام و هیچ نمونه ای از فرهنگ عامه ارائه نکرده ام. بنابراین در اینجا چند نفرین کارپات در آثار آودیکوس یافت می شود. دعاهای خدا به عنوان قدرت نهایی:
«خداوند به شما پاداش دهد».
خداوند شما را پژمرده و کباب کند.
از زمانی که در مسیر زمین افتاد، دشمن من بود و با من می جنگید، خدا او را از آن بیرون کند.»
در پیشگاه خدا محاکمه خواهی شد و از او بیابی و از دست ندهی.
آودیکوس می نویسد که در مواردی که یک نفرین کننده خدا را به عدالت می خواند، اغلب به این دلیل است که او برای احقاق حقوق خود در جامعه بسیار ضعیف است و به یک متحد قدرتمند نیاز دارد.