نقش جادو : روندهای بلندتر دین خاورمیانه باستان به عنوان یک قاعده تهدیدی برای حذف جادو نبود. جادوی سفید(طلسم رزق و روزی ) یا محافظ هرگز به طور جدی ناامید نشد. جادوی سیاه یا مخرب(طلسم مرگ)، بدون توجه به اینکه دین رسمی توحیدی یا شرک آمیز بود، مورد بی مهری جامعه سازمان یافته قرار گرفت، زیرا جادوی سیاه قربانیان خود را برای عملکرد مولد در جامعه ناتوان می کند. بخش دوم قانون حمورابی پادشاه بابل (هاموراپی) جادوگری (و همچنین اتهامات نادرست جادوگری) را با مجازات اعدام مجازات می کند.
علاوه بر این، تمام مذاهب سازمان یافته تمایل به مخالفت با جادویی داشتند که روحانیت رسمی را دور می زد. شائول پادشاه اسرائیل به طور مشخص جادوگری را ممنوع کرده بود و آن را به زیر زمین می برد. با این حال، هنگامی که شائول از ساموئل نبی مرده راهنمایی میخواست، با جادوگر اندور، که هنر او را غیرقانونی انجام میداد، مشورت کرد (اول سموئیل 28:6-25). او توانست روح پیامبر را از عالم اموات فرا بخواند که اتفاقاً یکی از دلایل مخالفت جامعه با معنویت گرایی را نشان می دهد. جادوگر با ادعای آوردن بزرگترین مقامات گذشته به صحنه فعلی، اقتدار تشکیلات را تهدید می کند.
نقش جادو
نقش جادو : نامه به مردگان مصر فراعنه توسط افراد زنده به مردگان نوشته شده است تا به نتایج عملی برسند، مطابق با ماهیت عملگرایانه و زمینی مصریان باستان. بیتردید فرض بر این بود که مردگان همچنان بر زندگان تأثیر میگذارند. مشکلاتی که بیوه ها، بیوه ها و سایر بازماندگان تجربه کردند به بدخواهی یا سهل انگاری مردگان ناسپاسی نسبت داده شد که نتوانستند از عزیزان خود در سرزمین زندگان دفاع کنند. این حروف اغلب بر روی ظروف سرامیکی نوشته میشدند، اما گاهی اوقات روی پاپیروس، کتان یا حتی روی یک استلا نوشته میشدند. آنها در مقبره ها نه الزاماً در مقبره های افراد مورد خطاب قرار گرفتند. اعتقاد بر این بود که همه تدفین ها بخشی از یک سیستم به هم پیوسته است و تا زمانی که نامه در هر نقطه از این شبکه پست شده باشد به مخاطب متوفی تحویل داده می شود.
نویسندگان گاه آب و نذوراتی را که به آرامگاه آورده اند به مخاطب متوفی یادآوری می کنند. گهگاه تهدید می کنند که اگر متوفی در امتناع از کمک به آنها پافشاری کند، چنین خدماتی را متوقف خواهند کرد. شکایت مکرر این است که افراد بدخواه (اغلب خویشاوندان) از وارثان قانونی دارایی شخص متوفی کلاهبرداری می کنند. نویسنده حتی ممکن است عهد کند که در دادگاه الهی غرب (یعنی قلمرو مردگان) علیه مردگان اقدام قانونی کند.